📌 بانکداری باز
بانکها هیچ موقع شرکتهای پذیرنده و بهقولی میزبانهای خوبی نبودند. ما هر موقع میخواستیم با بانکی جلسهای بگذاریم بهراحتی نمیتوانستیم این کار را انجام دهیم. هنوز هم نسبت به بانکها چنین احساسی وجود دارد؛ اما در دنیا و بعد از سال ۲۰۰۸ و بحرانهای بانکی، بانکها گارد خودشان نسبت به بیرون را باز کردند. بانکداری باز را میتوانیم بانکداری با آغوش باز بنامیم که شما را میپذیرد و اجازه میدهد که از خدماتش در دیگر جاها بهجز محدوده بسته خود بانک، استفاده کنید و این یک روند جهانی است که بانکها و ارائهدهندگان راهحل بانکی باز کردند و پذیرای تغییرات شدند. نمونه آن، این است که ما تا قبل از سال ۲۰۰۸ عبارت total solution یا راهحلهای جامع را زیاد میشنیدیم ولی بهمرور میبینیم که این روند دچار تغییر شده است. در داخل ایران نیز این اتفاق در حال وقوع است. همهکسانی که اینجا حضور دارند از شرکتهایی هستند که تا پنج سال پیش تصور نمیکردند که این شرکتها سراغ استارتآپها بروند و به آنها API ارائه کنند. فضا بهصورت جهانی عوض شده و ما هم در مملکت خودمان تغییرات خوبی داشتهایم. یکی از مهمترین اهداف ما در API ایجاد زیستبومی است که بازیگرانی که در آن بازی میکنند اعم از استارتآپها، فینتکها، شرکتهای تأمینکننده نرمافزار بانکها و خود بانکها در یک همافزایی با یکدیگر قرار بگیرند که با همدیگر رشد کنند. نتیجه دادن API به بیرون این است که هرچه بانک بازتر شود، افراد بیشتری جذب میشوند که نتیجه آن ایجاد برنامههای بیشتر است و هرچه برنامههای بیشتر نوشته شود، درآمد بیشتری کسب میشود که درنتیجه سرمایهگذاری روی کارهای نوآورانه بیشتر میشود. این چرخه، چرخه مثبتی است که نتیجهاش رضایت و رشد همه بازیگران است. تفاوتی میان open API و open DATA وجود دارد و لزوما این دو هممعنی نیستند. Open data میتواند در قالب یک فایل یا یکسری اطلاعاتی باشد که در وبسایتی منتشر میشود. یکی از معروفترین نمونههای آن اطلاعات سازمان حملونقل عمومی در دنیا است. این سازمانها به فرمتی از داده رسیدهاند که اگر اطلاعات سازمان خودشان را با آن فرمت ارائه کنند، دیگران با استفاده از آن میتوانند برنامههایی بنویسند که بسیار کارآمد خواهد بود. Open به این معنی است که از لحاظ استاندارد یک استاندارد مشخص را تبعیت میکند و از لحاظ اجازه و مجوز، اجازه استفاده از آن وجود دارد. یکی از اتفاقاتی که در دنیا رخ داده، این است که استارتآپها با توجه به اینکه در مقطعی دسترسی مستقیم به API نداشتند، شروع به استفاده از تکنیکهایی مانند screen scraping کردند که با استفاده از کلمه کاربری و رمز عبور مشتری وارد میشوند و اطلاعات را به دست میآورند و به کمک آن کارشان را انجام میدهند. این اتفاق در دنیا بسیار رواج داشت و دادن API توانست اینطور مسائل را حل کند.
منبع :روزنامه شنبه